Apokalipsa prekosutra – novo doba građanskog odgoja
Novo doba ljudskih prava, čini se, pretpostavlja zanimljiv oblik kritičkog mišljenja. Mogli bismo ga definirati kao mišljenje kontinuiranog izvanrednog stanja, stalnu spremnost na promjenu, šokove, mobilizaciju, treninge, milijardu malih apokalipsi na kraju sokaka, vječni strah od pogleda preko vlastite tarabe. Društvo u kojem je svaki oblik ljudske akcije već umrežen u strogo propisane forme 'nefomalnog učenja', 'volontiranja' i 'civilnog društva', svaki oblik umjetnosti u 'kulturnu industriju', a privatnost umrežena u 'pametne mreže' koje nas drže u granicama 'pametnog rasta'.
